راز تاثیرگذار چرخه قاعدگی بر درمان سرطان سینه کشف شد

محققان کشف کرده اند که مرحله چرخه فحلی به طور قابل توجهی بر حساسیت تومورهای پستانی به شیمی‌درمانی تأثیر می‌گذارد. در مدل‌های موشی سرطان سینه، درمانی که در مرحله دی‌ستروس آغاز شده بود، نسبت به درمانی که در مرحله استروس آغاز شده بود، پاسخ کمتری به شیمی‌درمانی نشان داد.

به گزارش بخش تومور شناسی رسانه اخبار پزشکی مدنا به نقل از موسسه سرطان شناسی هلند NKI، بدن انسان دارای ساعت‌های داخلی برای تطابق با تغییرات محیطی است از جمله ریتم‌های زیرفصلی مانند چرخه قاعدگی. نوسانات سطح هورمون در طول این چرخه‌ها، سازگاری‌های فیزیولوژیکی را تنظیم می‌کند که ممکن است بر پاسخ به درمان‌ها تأثیر بگذارد. درک عوامل مؤثر بر ناهمگونی در پاسخ به شیمی‌درمانی برای بهبود نتایج درمان سرطان سینه بسیار مهم است.

در مطالعه‌ای محققان بررسی کردند که چگونه مراحل مختلف چرخه فحلی بر اثربخشی شیمی‌درمانی نئوآجوانت (NAC) در درمان سرطان سینه تأثیر می‌گذارد. پاسخ‌های NAC بسته به اینکه درمان در مرحله دی‌ستروس یا استروس چرخه آغاز شده بود، به طور قابل توجهی متفاوت بود، این نشان می‌دهد که زمان‌بندی شیمی‌درمانی نسبت به چرخه قاعدگی یا فحلی می‌تواند نتایج درمانی را در درمان سرطان سینه بهینه کند.

با استفاده از سه مدل موشی و تحلیل داده‌های بالینی گذشته‌نگر انسانی، آن‌ها تغییرات سیستمیک و موضعی را در طول دی‌ستروس نشان دادند، مانند افزایش سلول‌های مزانشیمی مقاوم به شیمی‌درمانی، کاهش قطر عروق خونی و افزایش حضور ماکروفاژها.

کاهش قطر عروق تومور نشان‌دهنده محدودیت‌های بالقوه در تحویل دارو است. همچنین افزایش حضور ماکروفاژها که قبلاً با القای مقاومت به شیمی‌درمانی مرتبط بوده است، در طول فاز دی‌ستروس نیز مشاهده شد. در حالی که NAC چرخه فحلی را مختل می‌کند، افزایش غلظت ماکروفاژها همچنان ادامه دارد. تخلیه ماکروفاژها، کاهش پاسخ درمانی مشاهده شده هنگام شروع درمان در طول دی‌ستروس را کاهش داد.

یافته‌ها نشان می‌دهد که چرخه فحلی یک عامل مهم در تعیین حساسیت به شیمی‌درمانی است و مطالعات بالینی آینده ممکن است از زمان‌بندی بهینه شروع درمان برای بهبود نتایج شیمی‌درمانی بهره ببرند.