گامی رو به جلو در درمان دیابت نوع ۲ با تمرکز بر اکسیژن

محققان دانشگاه میسوری در حال مطالعه درمان‌های بالقوه برای هدف قرار دادن سلول‌های خاصی هستند که با ایجاد اختلالات قلبی عروقی و متابولیک مانند فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ مرتبط هستند.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، مطالعه جدیدی که اخیراً منتشر شده است، بر روی خوشه‌ای از سلول‌های گیرنده شیمیایی واقع در نزدیکی شریان کاروتید در گردن متمرکز شده است. هنگامی که این سلول‌ها بیش‌فعال می‌شوند، پیش‌بینی‌کننده شرایط مرتبط با قلب و عروق و مرگ و میر هستند. از آنجایی که این گیرنده‌های شیمیایی می‌توانند غلظت اکسیژن در بدن را حس کنند، محققان MU این سؤال را مطرح کردند که آیا دستکاری سطوح اکسیژن ممکن است بر بیش‌فعالی گیرنده‌های شیمیایی تأثیر بگذارد و بالقوه بر عملکرد قلبی عروقی و متابولیک تأثیر بگذارد.

جکی لیمبرگ، نویسنده اول و استادیار تغذیه و فیزیولوژی ورزشی می‌گوید: «مطالعات هیجان‌انگیزی بر روی موش‌ها وجود دارد که نشان می‌دهد حذف این گیرنده‌های شیمیایی زمانی که بیش‌فعال می‌شوند می‌تواند مشکلاتی مانند فشار خون بالا و قند خون بالا را بهبود بخشد. قبل از اینکه حذف کامل آن‌ها را در بیماران در نظر بگیریم، فرض کردیم که دوزهای بالای اکسیژن ممکن است فعالیت گیرنده‌های شیمیایی را کاهش یا (خاموش) کند و در نتیجه نتایج سلامتی را بهبود بخشد.»

دو گروه در مطالعه MU شرکت کردند، ۱۷ نفر مبتلا به دیابت نوع ۲ و ۲۰ نفر بدون دیابت نوع ۲ به عنوان کنترل. تیم تحقیقاتی دریافت که گیرنده‌های شیمیایی محیطی در بزرگسالان مبتلا به دیابت در واقع بیش‌فعال هستند و بالاترین سطح فعالیت با بیمارانی با بالاترین قند خون مرتبط است. پس از ورود به هیپراکسیا (وضعیتی که فرد در معرض سطوح بالای اکسیژن قرار دارد) فعالیت گیرنده‌های شیمیایی همراه با ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس در دقیقه کاهش یافت. با این حال، این اثر بین دو گروه متفاوت نبود. علاوه بر این، هیچ تأثیری بر تحمل گلوکز یا حساسیت به انسولین مشاهده نشد.

کامیلا مانریک آسدو، نویسنده همکار و استاد پزشکی، می‌گوید: «هدف از این مطالعه درک این بود که چگونه گیرنده‌های شیمیایی محیطی بر عواقب قلبی عروقی و متابولیک دیابت نوع ۲ تأثیر می‌گذارند. ما اکنون می‌دانیم که یک دوره هیپراکسی بلافاصله عملکرد را بهبود نمی‌بخشد. داشتن این اطلاعات به ما امکان می‌دهد توجه خود را بر روی سایر درمان‌هایی که برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ امیدوارکننده هستند، متمرکز کنیم.»