داروهای کاهش فشار خون ممکن است از آسیب به رگ‌های مغز جلوگیری کنند

مطالعه‌ای به رهبری دانشگاه کالیفرنیا اروین نشان داده است که شرایط قلبی عروقی مانند فشار خون بالا و دیابت، که به عنوان عوامل مؤثر در آسیب رگ‌های خونی مغز در جمعیت‌های جوان‌تر شناخته می‌شوند با افزایش خطر چنین آسیبی در افراد ۹۰ ساله و بالاتر مرتبط نیستند.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، این پژوهش نشان می‌دهد که رابطه بین فشار خون، سلامت عروقی و پیری مغز پیچیده‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد است. دکتر راوی راجموهان مدرس بالینی نورولوژی در دانشگاه کالیفرنیا، اروین، گفت: «برای دهه‌ها، می‌دانستیم که عواملی مانند فشار خون بالا و دیابت می‌توانند به رگ‌های خونی مغز آسیب رسانده و خطر زوال عقل و دمانس را افزایش دهند. با این حال، تحقیقات ما نشان داد که این الگوها ممکن است با افزایش سن تغییر کنند. حتی جالب‌تر اینکه، استفاده از داروهای کاهش‌دهنده فشار خون در این گروه سنی ۹۰ سال و بالاتر با احتمال کمتر برخی از انواع آسیب‌های مغزی مرتبط بود.»

اعضای تیم با بررسی داده‌های ۲۶۷ شرکت‌کننده در مطالعه ۹۰+ موسسه ملی پیری، یکی از بزرگ‌ترین و جامع‌ترین پروژه‌های تحقیقاتی روی جمعیت سالمندان بسیار مسن، رابطه بین تغییرات مرتبط با قلبی عروقی در مغز و عوامل خطر عروقی خودگزارش‌شده یا استفاده از داروهای قلبی را تجزیه و تحلیل کردند. آن‌ها از مدل‌های آماری استفاده کردند که سن، جنسیت و تحصیلات را در نظر می‌گرفتند و دریافتند که وجود تغییرات مغزی با عوامل خطر سنتی مانند فشار خون بالا یا دیابت مرتبط نیست.

علاوه بر این، آن‌ها دریافتند که برخی داروها اثرات پیشگیرانه بالقوه‌ای دارند. داروهای مدر با احتمال کمتر آترواسکلروز، که معمولاً به عنوان (سخت شدن شریان‌ها) شناخته می‌شود، و بتابلوکرها و گشادکننده‌های عروقی با کاهش شانس آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی، تجمع نوعی پروتئین در رگ‌های خونی مغز، مرتبط بودند.

راجموهان گفت: «یافته‌های ما این ایده را که عوامل خطر عروقی سنتی همیشه برای سلامت مغز در جمعیت ۹۰ سال و بالاتر مضر هستند، به چالش می‌کشد. یافته‌های ما ممکن است نشان‌دهنده اثربخشی درمان برای این شرایط باشد، یا ممکن است تحت تأثیر سوگیری بقاء قرار گیرند، زیرا افرادی که عوامل خطر درمان‌نشده یا شدید دارند ممکن است به ۹۰ سالگی نرسند. تحقیقات بیشتری برای بررسی اینکه آیا داروهای کاهش‌دهنده فشار خون می‌توانند مستقیماً خطر آسیب رگ‌های خونی مغز و زوال عقل را در شرایط خاص کاهش دهند، مورد نیاز است. چنین دانشی می‌تواند منجر به ارائه توصیه‌های شخصی‌تر برای مدیریت فشار خون و بهبود نتایج سلامت مغز شود.»

اعضای تیم همچنین شامل دکتر کلودیا کاواس، (استاد نورولوژی و نوروبیولوژی و رفتار) ماریا کورادا، استاد مقیم نورولوژی؛ آنلیا پاگانینی هیل، (دانشمند پروژه در نورولوژی) و جویی وونگ (دانشجوی تحصیلات تکمیلی بیوشیمی) همگی از دانشگاه کالیفرنیا، اروین و همچنین دکتر توماس مونتین (رئیس آسیب‌شناسی در دانشگاه استنفورد) زینب آل درسانی (دانشجوی تحصیلات تکمیلی اپیدمیولوژی و بیواستاتیستیک در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه تمپل) و چو-چینگ هو (دانشجوی تحصیلات تکمیلی علوم کامپیوتر) در دانشگاه ایلینوی اوربانا شامپین بودند.