نانوذرات چسبنده به طور مستقیم تومورهای ریه را هدف قرار می‌دهند

محققان دانشگاه POSTECH و دانشگاه ملی کیونگپوک یک سیستم نوین تحویل درمانی قابل استنشاق برای سرطان ریه را با استفاده از نانو ذرات پروتئینی موسیلاژ که از خواص چسبندگی صدف‌های دریایی الهام گرفته شده است، توسعه داده‌اند. این تلاش توسط پروفسور هیونگ جون چا (گروه مهندسی شیمی و دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم همگرا با تخصص در علوم پزشکی) و دکتر یونسو جونگ (گروه مهندسی شیمی) در POSTECH، در همکاری با پروفسور یون کی جو (گروه علوم همگرایی زیست پزشکی و فناوری پیشرفته، موسسه پیشرفته علم و فناوری) در دانشگاه ملی کیونگپوک انجام شد.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، سرطان ریه همچنان یکی از کشنده‌ترین سرطان‌ها در سطح جهان است. سرطان ریه غیر کوچک سلولی (NSCLC) که ۸۵ درصد از کل موارد سرطان ریه را تشکیل می‌دهد، به دلیل مشکلات در تشخیص زودهنگام درمان آن بسیار چالش‌برانگیز است. درمان‌های ضد سرطان فعلی عمدتاً به صورت داخل وریدی تجویز می‌شوند و بر بافت‌های سرطانی و سالم تأثیر می‌گذارند و اغلب منجر به عوارض جانبی شدید می‌شوند. در نتیجه، درمان‌های قابل استنشاق به عنوان جایگزینی امیدوارکننده ظهور کرده‌اند که امکان تحویل مستقیم دارو به ریه‌ها را فراهم می‌کنند. با این حال، اثربخشی این رویکرد به طور قابل توجهی توسط موانع مخاطی ریه و سلول‌های ایمنی محدود شده است. با توجه به این زمینه، تحقیقات مشترک به توسعه یک نانو ذره پروتئینی موسیلاژ طراحی شده برای درمان سرطان ریه منجر شده است.

این رویکرد از خواص چسبندگی قابل توجه پروتئین‌های صدف دریایی، که به دلیل چسبندگی زیر آب مشهور هستند، بهره می‌برد. با الهام از مکانیسم‌های اکسیداسیون کاهش پروتئین پا نوع ۶ (fp-6)، محققان پروتئین پا نوع ۱ (fp-1) را با ادغام سیستئین مهندسی کردند و یک بیومواد با استحکام چسبندگی بالا و قابلیت‌های دقیق تحویل دارو در محیط میکرو سرطان ریه ایجاد کردند. این نانو ذرات اثربخشی درمانی استثنایی را با امکان آزادسازی انتخابی بار و در عین حال مهار مؤثر آزادسازی در بافت‌های سالم برای به حداقل رساندن عوارض جانبی نشان می‌دهند. علاوه بر این، سازگاری زیستی ذاتی، زیست تخریب‌پذیری و سازگاری ایمنی پروتئین‌های صدف دریایی، ایمنی زیستی برتر و ماندگاری قابل توجه داروهای ضد سرطان را تضمین می‌کند و در نتیجه تأثیر درمانی آنها را تقویت می‌کند.

در مدل‌های حیوانی سرطان ریه، نانو ذرات توسعه‌یافته توسط تیم تحقیقاتی و داروهای ضد سرطان موجود در آنها پس از تحویل به ریه‌ها از طریق نبولایزر و چسبندگی به مخاط به مدت طولانی، اثربخشی در مهار متاستاز و تهاجم سلول‌های سرطانی را نشان دادند. این پیشرفت می‌تواند دسترسی بیماران به درمان سرطان ریه را افزایش دهد، زیرا تجویز دارو بر اساس استنشاق ساده می‌تواند در خانه توسط خود بیمار انجام شود. علاوه بر این، این رویکرد ممکن است به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران را با کاهش نیاز به مراجعه به بیمارستان بهبود بخشد.

هیونگ جون چا، استاد، دانشگاه علم و فناوری پوهانگ گفت: «یافته‌های مطالعه ما پتانسیل بهبود قابل توجه دقت و اثربخشی درمان‌های سرطان ریه را دارد و در عین حال کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد.»