تغییرات هورمونی در یائسگی باعث تشدید بیماری ام اس شود

مطالعه جدیدی توسط دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو نشان داده است که یائسگی باعث افزایش پیشرفت مولتیپل اسکلروزیس (MS) می‌شود. پس از یائسگی، سرعت راه رفتن بیماران کاهش یافت. و تغییرات ظریف‌تری در مهارت‌های حرکتی ظریف و توانایی شناختی مشاهده شد.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، این مطالعه سؤالات جدیدی را در مورد اینکه آیا هورمون درمانی می‌تواند به ۳۰ تا ۴۰ درصد از بیماران MS که در دوران یائسگی یا پس از یائسگی هستند کمک کند، مطرح می‌کند. زنان ۷۵ درصد از بیماران MS را تشکیل می‌دهند و هورمون‌ها نقش مهمی در سیر بیماری دارند.

ریلی بوو، MD، استادیار نورولوژی در UCSF گفت: «ما می‌دانیم که تغییرات هورمونی در دوران بلوغ می‌تواند بیماری‌های خود ایمنی مانند MS را تحریک کند. ما شاهد کاهش نرخ عود در سه ماهه سوم بارداری و سپس بازگشت پس از زایمان هستیم.»

این مطالعه ۱۸۴ زن را قبل و بعد از یائسگی دنبال کرد. این مطالعه بر اساس داده‌های دو مطالعه UCSF، EPIC و ORIGINS، انجام شد که به دنبال کشف علل MS و نحوه توسعه آن هستند. شرکت‌کنندگان هر ساله به طور متوسط ​​به مدت ۱۳ سال ارزیابی شدند. تحقیقات دیگر به نتایج متناقضی در مورد نقش یائسگی در پیشرفت MS دست یافته است. برخی مطالعات از ابزاری به نام مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) استفاده کردند که عمدتاً بر ارزیابی راه رفتن تمرکز دارد.

هانا سیلورمن، دانشجوی پزشکی UCSF، که نویسنده اول این مطالعه است، گفت: «EDSS دارای محدودیت‌های متعددی است و ممکن است تغییراتی را نیز اندازه‌گیری کند که مربوط به MS نیست، مانند افزایش سن و استفاده از چندین دارو، که هر دو می‌توانند بر تحرک تأثیر بگذارند.»

در مطالعه حاضر، محققان از MS Functional Composite (MSFC) استفاده کردند که سرعت راه رفتن و سایر کارها را نیز ثبت می‌کند. آنها دریافتند که پس از یائسگی، شرکت‌کنندگان زمان بیشتری را برای طی کردن ۲۵ فوت صرف می‌کنند که در آن سن، وزن و مصرف دخانیات لحاظ شده است. آنها همچنین کاهش‌های ظریف‌تری را در چابکی و شناخت مشاهده کردند.

محققان دریافتند که یک بیومارکر در خون به نام زنجیره نوروفیلامنت سبک (NfL) پس از یائسگی افزایش می‌یابد. این نشان‌دهنده افزایش تخریب سلول‌های عصبی است – نشانه‌ای از پیشرفت MS – و یافته‌های MSFC را تأیید می‌کند. تنها ۳۱ نفر از ۱۸۴ شرکت‌کننده (۱۷ درصد) تحت درمان با استروژن قرار گرفتند که برای محققان برای نتیجه‌گیری در مورد مزایای آن کافی نیست. تحقیقات در حیوانات نشان می‌دهد که هورمون‌های جنسی اثرات نوروپروتکتیو دارند و یک مطالعه کوچک اثرات محافظتی تستوسترون را در مردان آزمایش کرده است.

بوو که عضو موسسه علوم اعصاب ویل نیز است، گفت: «این مطالعه نشان می‌دهد که یائسگی حتی زمانی که اثرات افزایش سن را در نظر بگیریم، عامل منحصر به فردی در پیشرفت MS است.” اما ما به آزمایشات تصادفی بزرگ نیاز داریم که درمان هورمونی را با دارونما مقایسه کنیم تا بتوانیم اثرات واقعی هورمون درمانی را در بیماری پیچیده‌ای مانند MS بدانیم.»