دوشنبه / ۶ اسفند / ۱۴۰۳ Monday / 24 February / 2025
×
مطالعه روی ۱۳,۵۰۰ نفر

مصرف آنتی‌بیوتیک در سالمندان خطری برای زوال عقل ندارد

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که هیچ ارتباطی میان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و افزایش خطر ابتلا به زوال عقل یا اختلال شناختی در بزرگسالان سالم ۷۰ ساله و بالاتر وجود ندارد. با این حال، پژوهشگران معتقدند که مدت پیگیری این مطالعه ممکن است برای شناسایی تأثیرات بلندمدت مصرف آنتی‌بیوتیک بر فرایند پیری شناختی کافی نبوده باشد. به […]

مصرف آنتی‌بیوتیک در سالمندان خطری برای زوال عقل ندارد
  • کد نوشته: 1668
  • ۵ بهمن
  • 52 بازدید
  • بدون دیدگاه
  • برچسب ها

    مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که هیچ ارتباطی میان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و افزایش خطر ابتلا به زوال عقل یا اختلال شناختی در بزرگسالان سالم ۷۰ ساله و بالاتر وجود ندارد. با این حال، پژوهشگران معتقدند که مدت پیگیری این مطالعه ممکن است برای شناسایی تأثیرات بلندمدت مصرف آنتی‌بیوتیک بر فرایند پیری شناختی کافی نبوده باشد.

    به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، این تحقیق که به‌صورت مشاهده‌ای و به‌عنوان بخشی از یک کارآزمایی تکمیلی انجام شد، شامل بیش از ۱۳,۵۰۰ بزرگسال استرالیایی ساکن جامعه (میانگین سنی ۷۵ سال؛ ۵۴ درصد زن) بود که در زمان ورود به مطالعه فاقد زوال عقل، بیماری قلبی عروقی، ناتوانی جسمی محدودکننده استقلال و شرایط حاد تهدیدکننده زندگی بودند.

    سوابق نسخه‌های دارویی برای شناسایی مصرف آنتی‌بیوتیک در شرکت‌کنندگان استفاده شد. این افراد به دو گروه مصرف‌کنندگان (۶۲.۵ درصد) و غیرمصرف‌کنندگان در دو سال اول پیگیری تقسیم شدند. آزمون‌های سالانه شناختی شامل ارزیابی‌های استاندارد حافظه اپیزودیک، زبان، عملکرد اجرایی و سرعت روانی حرکتی، برای بررسی وضعیت شناختی شرکت‌کنندگان انجام شد. تشخیص زوال عقل بر اساس معیارهای نسخه چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV) صورت گرفت.

    مدت زمان میانه پیگیری شرکت‌کنندگان ۴.۷ سال بود. در طول دوره پیگیری، ۴۶۱ مورد زوال عقل و ۲,۵۷۶ مورد اختلال شناختی بدون زوال عقل (CIND) در میان شرکت‌کنندگان مشاهده شد. تحلیل‌ها نشان داد که مصرف آنتی‌بیوتیک در دو سال اول ارتباطی با بروز زوال عقل یا کاهش نمرات شناختی پس از تعدیل عوامل همراه نداشت.

    هیچ ارتباطی میان پیامدهای شناختی و فرکانس تجمعی مصرف آنتی‌بیوتیک، مصرف بلندمدت یا کلاس‌های خاص آنتی‌بیوتیک (مانند بتا لاکتام‌ها، تتراسایکلین‌ها و سولفونامیدها) یافت نشد. تحلیل‌های زیرگروه نیز تفاوت معناداری در نتایج بر اساس سن، جنسیت، شاخص توده بدنی، نمرات شناختی پایه یا مصرف داروهای مؤثر بر شناخت نشان نداد.

    دکتر اندرو تی. چن از دانشکده پزشکی هاروارد اظهار داشت: «با توجه به اینکه سالمندان به‌طور مکرر آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند و در عین حال در معرض خطر بالاتری برای افت شناختی هستند، این یافته‌ها اطمینان خاطر بیشتری برای استفاده از این داروها فراهم می‌کند.»

    با این حال، نویسندگان یک سرمقاله همراه هشدار دادند: «تفسیر و به‌کارگیری این یافته‌ها برای اطلاع‌رسانی در عمل بالینی نیاز به احتیاط دارد.» آن‌ها افزودند: «این مطالعه بینش‌هایی برای پزشکان و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی فراهم می‌کند که با سالمندان سالم کار می‌کنند و وضعیت سلامت مشابهی با شرکت‌کنندگان این تحقیق دارند.»

    محدودیت‌ها:

    • داده‌های نسخه‌ها ممکن است مصرف واقعی دارو را منعکس نکرده باشد.
    • مدت پیگیری نسبتاً کوتاه مطالعه، توانایی تعیین اثرات بلندمدت مصرف آنتی‌بیوتیک بر پیری شناختی را محدود کرد.
    • از آنجا که تمامی شرکت‌کنندگان در ابتدای مطالعه سالم و بدون زوال عقل یا ناتوانی جسمی بودند، این یافته‌ها ممکن است به جمعیت عمومی سالمندان یا بیماران با اختلال شناختی زمینه‌ای تعمیم‌پذیر نباشد.

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *