خطر مرگ‌ومیر با گجتهای پوشیدنی ۳۶٪ کاهش یافته است

مطالعات نشان داده‌اند که دستگاه‌های پوشیدنی با کاهش خطر بروز حوادث قلبی عروقی شدید و مرگ‌ومیر ناشی از همه علل در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب ارتباط دارند، اما شواهدی مبنی بر تأثیر آن‌ها بر نتایجی مانند سکته قلبی، سکته مغزی و مرگ‌ومیر قلبی عروقی همچنان نامشخص است.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، پژوهشگران یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز برای مطالعه تأثیر دستگاه‌های پوشیدنی از جمله ساعت‌های هوشمند، بندها، پچ‌ها، لباس‌ها و کفش‌های مجهز به فناوری‌های گوناگون بر نتایج قلبی عروقی در بیماران بزرگسال مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب انجام دادند.

در این مطالعه، شش کارآزمایی بالینی تصادفی شامل بیماران با بیماری ایسکمیک قلب (میانگین میانه سنی: ۴۳.۲ تا ۷۵.۶ سال؛ ۷۳% تا ۸۲% مرد) بررسی شد. متاآنالیز در صورت امکان انجام شد. بیماران از دستگاه‌های پوشیدنی همراه با مراقبت‌های معمول یا ترکیبی از مراقبت‌های معمول و مداخلات اضافی استفاده کردند و نتایج آن‌ها با بیمارانی که تنها مراقبت‌های معمول دریافت کرده بودند، مقایسه شد.
نتایج مورد بررسی شامل سکته قلبی، سکته مغزی، مرگ‌ومیر قلبی عروقی و ترکیب این عوامل به‌عنوان حوادث شدید بود. سایر نتایج شامل مرگ‌ومیر ناشی از همه علل، نارسایی قلبی، آریتمی‌ها، بستری‌ها، آنژین ناپایدار و انجام رویه‌های عروقی بود.

دستگاه‌های پوشیدنی تأثیر معناداری در کاهش خطر سکته قلبی یا مرگ‌ومیر قلبی عروقی نداشتند و متاآنالیز برای سکته مغزی امکان‌پذیر نبود. با این حال، این دستگاه‌ها با کاهش ۲۵ درصدی خطر وقوع حوادث شدید (نسبت خطر: ۰.۷۵؛ مقدار P: 0.03؛ دو مطالعه) و کاهش ۳۶ درصدی مرگ‌ومیر ناشی از همه علل (نسبت خطر: ۰.۶۴؛ مقدار P: 0.03؛ سه مطالعه) همراه بودند.

استفاده از این دستگاه‌ها تأثیر معناداری بر کاهش خطر نارسایی قلبی، آریتمی‌ها یا بستری‌ها نداشت و متاآنالیز برای آنژین ناپایدار و رویه‌های عروقی امکان‌پذیر نبود. دستگاه‌های پایش الکتروکاردیوگرام (ECG) با افزایش شناسایی موارد فیبریلاسیون دهلیزی همراه بودند (نسبت خطر: ۱۰.۹۱؛ مقدار P کمتر از ۰.۰۰۱؛ دو مطالعه).

نویسندگان این پژوهش نوشته‌اند که دستگاه‌های پوشیدنی با پیشرفت فناوری، پتانسیل فزاینده‌ای در پیشگیری، تشخیص و مدیریت بیماری ایسکمیک قلب نشان می‌دهند. با این حال، همچنان عدم قطعیت‌های بسیاری در ارتباط با سایر نتایج مانند سکته قلبی، سکته مغزی، مرگ‌ومیر قلبی عروقی، بستری‌ها، نارسایی قلبی، آنژین ناپایدار و رویه‌های عروقی وجود دارد.

مطالعات بررسی‌شده ناهمگونی بالینی قابل‌توجهی از نظر شرایط بیماران، انواع مداخلات و مراحل بیماری نشان دادند. همچنین، تنوع در مدت زمان پیگیری و حضور بیمارانی با علت نامشخص بیماری ایسکمیک قلب در دو مطالعه ممکن است بر تفسیر نتایج تأثیر گذاشته باشد. به دلیل ماهیت اکتشافی و تعداد محدود مطالعات، امکان اعمال اصلاحات خاص برای چندگانگی وجود نداشت.