تعداد زنان کاردیولوژیستی که در سخنرانیهای علمی (Grand Rounds) در ایالات متحده شرکت میکنند، طی ۲۵ سال گذشته بهطور پیوسته افزایش یافته است. با این حال، در برخی زیرشاخههای تخصصی، همچنان حضور زنان سخنران بهطور قابلتوجهی کمتر از مردان است. این یافتهها در نخستین مطالعه منتشرشده در این زمینه ارائه شده است. به گزارش رسانه […]
تعداد زنان کاردیولوژیستی که در سخنرانیهای علمی (Grand Rounds) در ایالات متحده شرکت میکنند، طی ۲۵ سال گذشته بهطور پیوسته افزایش یافته است. با این حال، در برخی زیرشاخههای تخصصی، همچنان حضور زنان سخنران بهطور قابلتوجهی کمتر از مردان است. این یافتهها در نخستین مطالعه منتشرشده در این زمینه ارائه شده است.
به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، این مطالعه به سرپرستی دکتر ارسلیا دفیلیپیس از مرکز مراقبتهای پیشرفته قلب در دانشگاه کلمبیا، نیویورک انجام شده. از ۶۲۶ برنامه رزیدنسی داخلی در ایالات متحده، ۴۲ برنامه دادههای لازم برای تحلیل را ارائه کردند. دادههای مربوط به سخنرانیهای علمی بین سپتامبر ۱۹۹۷ تا دسامبر ۲۰۲۲ جمعآوری شد. سخنرانیهای گروهی و کنفرانسهای آموزشی از این تحلیل حذف شدند.
از مجموع ۳۸۰۶ سخنرانی علمی بررسیشده، ۲۱ درصد توسط زنان و ۷۹ درصد توسط مردان ارائه شده است. تعداد سخنرانیهای زنان سالانه حدود ۱ درصد افزایش داشته است. بیشترین سهم زنان در سخنرانیهای مرتبط با سلامت قلب زنان (۱۰ درصد) بوده است، در حالی که سهم مردان در این حوزه تنها ۰.۶ درصد بوده است. طبق دادههای ۲۰۱۸-۲۰۱۹ انجمن کالجهای پزشکی آمریکا، ۲۱ درصد اعضای هیئت علمی کاردیولوژی در دانشکدههای پزشکی ایالات متحده را زنان تشکیل میدهند، اما تخمین زده میشود که تنها ۱۲.۶ تا ۱۴ درصد از کاردیولوژیستهای شاغل زن باشند.
دکتر نشین رضا، استاد دانشکده پزشکی پرلمن در دانشگاه پنسیلوانیا بیان کرد: «با وجود رشد اندک، شاهد علائم مثبتی در افزایش تعداد سخنرانیهای زنان بودهایم.« او همچنین به پیشرفت قابلتوجهی در سخنرانیهای مرتبط با سلامت قلب زنان اشاره کرد و افزود: «این حوزه نوظهور در کاردیولوژی نشاندهنده علاقه کلی به این موضوع است.»
با این حال، مشارکت زنان در سخنرانیهای مرتبط با الکتروفیزیولوژی و علوم پایه و انتقالی همچنان پایین است. رضا تأکید کرد که این حوزهها نیازمند تلاش بیشتری برای ارتقای صدای زنان هستند. این پروژه ابتدا بهصورت داخلی در دانشگاه پنسیلوانیا آغاز شد. رضا و همکارانش با همکاری کمیته دعوت از سخنرانان علمی، فهرستی از زنان کاردیولوژیست برجسته تهیه کردند. طی ۲ تا ۳ سال، تعداد سخنرانیهای علمی زنان در این دانشگاه به ۵۰ تا ۵۵ درصد افزایش یافت.
تنها دادههای ۴۲ برنامه از مجموع ۶۲۶ برنامه مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعاتی درباره میزان پذیرش دعوتنامهها توسط زنان و مردان در دسترس نبود. دعوت به سخنرانی علمی فرصتی برای ایجاد روابط حرفهای، افزایش حمایتها، ارتقای پروفایل شغلی و پیشرفت در حرفه است.
مری والش، مدیر مؤسسه تحقیقات قلب و عروق در ایندیاناپولیس، با اشاره به اهمیت این مطالعه گفت: «اگر تفاوتی در دعوت از زنان و مردان وجود داشته باشد، نشاندهنده عدم شناسایی زنان بهعنوان متخصص در این حوزه است.»
دیدگاهتان را بنویسید