برخی داروهای ضدالتهاب خطر زوال عقل را کاهش می‌دهند

مطالعه‌ای که به‌تازگی منتشر شده، اطلاعات گسترده‌ای درباره چگونگی تأثیر داروهای تجویزی بر خطر زوال عقل مورد بررسی قرار داده است. این پژوهش، که با تحلیل سوابق پزشکی بیش از ۱۳۰ میلیون نفر انجام شده، طبقه‌بندی‌هایی از داروها را شناسایی کرده که ممکن است خطر زوال عقل را افزایش یا کاهش دهند. این یافته‌ها می‌توانند راهنمایی‌هایی برای طراحی مجدد داروها و تلاش‌های پیشگیرانه در بیماری‌های مرتبط با زوال عقل فراهم کنند.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، زوال عقل میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده و به‌عنوان چالشی جدی برای سلامت جهانی شناخته می‌شود. این بیماری علاوه بر فشارهای شخصی، بار اقتصادی قابل‌توجهی بر جامعه وارد می‌کند. درمان‌های کنونی اغلب به تسکین علائم محدود می‌شوند و تأثیر چندانی در پیشرفت بیماری ندارند.

در سال‌های اخیر، شناسایی مکانیسم‌های بیماری‌زا نظیر ناهنجاری پروتئین‌ها و التهاب، اهداف درمانی جدیدی ارائه کرده است. در همین راستا، بازطراحی داروهای موجود که پیش‌تر برای بیماری‌های دیگر تأیید شده‌اند، به‌عنوان یک راهکار امیدبخش مطرح شده است. این داروها، که گاهی با مسیرهای زیستی مرتبط با زوال عقل تعامل دارند، می‌توانند فراتر از اهداف اصلی خود فوایدی ارائه دهند. گرچه برخی از طبقه‌بندی‌های دارویی مانند داروهای ضدالتهابی و واکسن‌ها پتانسیل مثبتی نشان داده‌اند، اما نتایج به‌دست‌آمده همچنان ناهماهنگ است و نیاز به تحقیقات جامع‌تری وجود دارد تا الگوهای قابل اعتمادی برای پیشگیری و درمان شناسایی شوند.

این مطالعه مروری سیستماتیک با استفاده از راهبرد جستجوی جامع، مطالعاتی را هدف قرار داده که به بررسی ارتباط بین داروهای تجویزی و خطر زوال عقل با رویکرد داده‌محور پرداخته‌اند. پژوهشگران سوابق متعددی از بانک‌های اطلاعاتی را تا آگوست ۲۰۲۳ بدون محدودیت زبانی بررسی کردند. مطالعات منتخب، از داده‌های گسترده‌ای مانند سوابق الکترونیکی سلامت و ادعاهای بیمه‌ای استفاده کرده و با بهره‌گیری از مدل‌های آماری و یادگیری ماشین، الگوهایی را شناسایی کردند. این مطالعات شامل جمعیت بزرگسالان مبتلا به زوال عقل یا زیرگروه‌های آن بوده و بر داروهایی که به ده‌ها هزار تا میلیون‌ها نفر تجویز شده بود تمرکز داشتند.

مطالعه نشان داد که برخی از طبقه‌بندی‌های دارویی با تغییر در خطر زوال عقل مرتبط هستند. داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدالتهاب‌ها و واکسن‌ها به کاهش خطر زوال عقل مرتبط بودند، درحالی‌که داروهایی مانند آنتی‌سایکوتیک‌ها و برخی داروهای دیابت با افزایش این خطر در ارتباط بودند. بررسی‌ها نشان داد داروهای ضدالتهاب و آنتی‌ویروس‌ها خطر زوال عقل را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهند و نقش التهاب و عفونت را در پیشگیری از زوال عقل برجسته می‌کنند.  واکسن‌هایی نظیر واکسن هپاتیت و تیفوئید نیز با کاهش خطر زوال عقل مرتبط بودند. در مقابل، استفاده مکرر از آنتی‌سایکوتیک‌ها و بنزودیازپین‌ها با افزایش خطر زوال عقل همراه بود که نیاز به ارزیابی دقیق‌تر این داروها را به‌ویژه در جمعیت‌های در معرض خطر نشان می‌دهد.

این مطالعه پیچیدگی تعامل میان داروهای مختلف و خطر زوال عقل را نشان داده و فرصت‌هایی برای بازطراحی داروها ارائه می‌دهد. درحالی‌که برخی داروها امیدهایی برای کاهش خطر زوال عقل ایجاد کرده‌اند، برخی دیگر نیازمند احتیاط و بررسی‌های بیشتر هستند. پژوهشگران تأکید دارند که تحقیقات آینده باید این ارتباطات را از طریق مطالعات تجربی تأیید کرده و مکانیسم‌های زیستی مرتبط را بیشتر روشن کنند. یافته‌های این مطالعه می‌تواند گام مهمی در جهت تصمیم‌گیری‌های بالینی و توسعه راهبردهای پیشگیرانه و درمانی مؤثر باشد.