اختلال میتوکندری عامل پیشرفت کاردیومیوپاتی دیابتی شناسایی شد

انتشار مقاله‌ای جدید در مجله نوآوری‌ها و کاربردهای قلب‌وعروق اعلام شد. کاردیومیوپاتی دیابتی (DCM) نوع خاصی از کاردیومیوپاتی است که به طور مستقل از فشارخون بالا و بیماری شریان کرونری وجود دارد و ارتباط نزدیکی با شیوع و مرگ‌ومیر بالای نارسایی قلبی در افراد مبتلا به دیابت دارد.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، کاردیومیوپاتی دیابتی باعث بیماری عروق کوچک، اختلال متابولیک میوکارد و فیبروز میوکارد می‌شود و در نتیجه به بازسازی بطن چپ، اختلال دیاستولیک و یا سیستولیک منجر شده و در نهایت به نارسایی احتقانی قلب پیشرفت می‌کند. مطالعات اخیر بر نقش‌های حیاتی اختلال عملکرد میتوکندری در پاتوژنز کاردیومیوپاتی دیابتی تأکید کرده‌اند. این نقش‌ها شامل مواردی همچون اختلال متابولیسم گلوکز و چربی، آسیب ناشی از استرس اکسیداتیو، اختلال در تنظیم کلسیم، جدایی زنجیره تنفسی، عدم تعادل حرکتی و آسیب به DNA میتوکندریایی هستند. تعداد فزاینده‌ای از اهداف و داروها شناسایی شده‌اند که به بهبود اختلال عملکرد میتوکندری کمک کرده و در نتیجه پیشرفت کاردیومیوپاتی دیابتی را کند می‌کنند.

این مقاله اهداف و داروهای جدید شناسایی‌شده در دهه گذشته را مرور می‌کند تا بینش‌های نوینی برای پیشگیری و درمان کاردیومیوپاتی دیابتی ارائه دهد.