زنان مبتلا به اندومتریوز در معرض بیماری‌های قلبی‌عروقی قرار دارند

در یک مطالعه که اخیرا منتشر شده است، ارتباط بین اندومتریوز و خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی را بررسی می‌کند. مطالعه جدید ارتباط میان اندومتریوز و خطر بالاتر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی را بررسی کرده و نشان می‌دهد که زنان مبتلا به این بیماری ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بروز مشکلات قلبی و عروقی قرار داشته باشند.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، اندومتریوز به رشد غیرطبیعی بافت مشابه به آندومتر (لایه داخلی رحم) خارج از رحم اطلاق می‌شود که بیشتر اندام‌های لگنی مانند تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، رحم، مثانه و روده‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بافت‌ها مشابه آندومتر عمل می‌کنند، به این معنا که با هر چرخه قاعدگی ضخیم شده، تجزیه و خونریزی می‌کنند؛ بنابراین خونریزی‌های دوره‌ای رشدهای اندومتریوز در اندام‌های خارج از رحم می‌تواند منجر به طیف وسیعی از علائم شود که برخی از آنها شامل التهاب موضعی، درد لگنی، دیسمنوره احتقانی، خونریزی شدید قاعدگی و درد در حین رابطه جنسی است.

براوردهای کنونی نشان می‌دهند که حدود ۱۷۶ میلیون زن در سراسر جهان با اندومتریوز زندگی می‌کنند که این تعداد ۵ تا ۱۰ درصد از زنان در سن باروری را تشکیل می‌دهد. در ایالات متحده، حدود ۱۱ درصد از زنان به اندومتریوز مبتلا هستند که بیشتر آنها بین ۳۰ تا ۴۰ سال سن دارند. علاوه بر این، ۴۷ درصد از زنانی که با نازایی دست و پنجه نرم می‌کنند، همچنین با اندومتریوز زندگی می‌کنند.

علاوه بر علائم ناتوان‌کننده‌ای که به‌دنبال اندومتریوز ایجاد می‌شود، وجود این وضعیت همچنین خطر بروز چندین بیماری مزمن از جمله فشار خون بالا، آترواسکلروز، بیماری قلبی کرونری (CHD)، دیس‌لیپیدمی، بیماری‌های خودایمنی و سرطان‌های زنان را افزایش می‌دهد. اندومتریوز با التهاب سیستمیک مزمن، استرس اکسیداتیو و سطح بالای لیپیدها مرتبط است که همگی در بروز آترواسکلروز نقش دارند. تشکیل و پیشرفت آترواسکلروز شریان‌های کرونری خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی (CVD) مانند بیماری شریان کرونری (CAD)، فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت را افزایش می‌دهد؛ بنابراین اندومتریوز ممکن است در توسعه بیماری‌های قلبی‌عروقی دخیل باشد.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که بیماران مبتلا به اندومتریوز در معرض خطر نسبی بالاتری (RR) برای ابتلا به فشار خون بالا، هایپرکلسترولمی، بیماری ایسکمیک قلب (IHD) و انفارکتوس میوکارد (MI) به ترتیب ۱۴ درصد، ۲۵ درصد، ۴۰ درصد و ۵۲ درصد قرار دارند. با وجود این مشاهدات، ارتباط مثبت بین اندومتریوز و بیماری‌های قلبی‌عروقی هنوز به‌طور کامل روشن نشده است که این موضوع از مدیریت مناسب بیماران مبتلا به اندومتریوز که ممکن است در معرض خطر بیشتر این بیماری‌ها باشند، جلوگیری کرده است.

برای رفع این ابهامات، محققان مطالعه کنونی یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز بر روی مطالعات همگروهی و مورد-شاهدی منتشر شده بین ژانویه ۲۰۰۰ و آوریل ۲۰۲۳ انجام دادند. در مجموع شش مطالعه همگروهی به معیارهای شمول رسیدند و در تحلیل نهایی مورد بررسی قرار گرفتند. مرور کنونی نشان داد که خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی (CVD) و فشار خون بالا به ترتیب در زنان مبتلا به اندومتریوز ۲۳ درصد و ۱۳ درصد بیشتر از زنان بدون این وضعیت است. به‌طور مهم، این یافته‌ها باید با احتیاط تفسیر شوند زیرا تحقیقات بیشتری برای تأیید ارتباطات مشاهده‌شده و بررسی مکانیسم‌های زیربنایی که ممکن است در این ارتباط دخیل باشند، مورد نیاز است.

چندین مکانیسم بیولوژیکی مختلف ممکن است در افزایش خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی و فشار خون بالا در بیماران مبتلا به اندومتریوز دخیل باشند که برخی از آنها شامل التهاب مزمن، استرس اکسیداتیو و فعالیت بیشتر استروژن است. سطح بالای استروژن ممکن است بر جنبه‌های مختلف سیستم قلبی‌عروقی تأثیر منفی بگذارد از جمله تغییر عملکرد اندوتلیال، افزایش سفتی شریانی و تولید پلاک‌های آترواسکلروتیک که همه اینها خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی را افزایش می‌دهند.

عوامل سبک زندگی خاص مانند زندگی کم‌تحرک، رژیم غذایی ضعیف، نوشیدن الکل و سیگار کشیدن در توسعه هم اندومتریوز و هم بیماری‌های قلبی‌عروقی دخیل هستند، بنابراین این امر پیشنهاد می‌کند که پاتولوژی‌های مشترکی بین این دو وضعیت وجود دارد. ویژگی‌های ژنتیکی نیز ممکن است در ارتباط بین اندومتریوز و بیماری‌های قلبی‌عروقی دخیل باشند. برای مثال، مطالعات قبلی در اروپا چندین لوسیون ژنتیکی مستقل را شناسایی کرده‌اند که به‌طور مثبت با اندومتریوز و بروز بیماری‌های قلبی‌عروقی ارتباط دارند.

مطالعه کنونی اولین متاآنالیزی است که برای بررسی ارتباط بین اندومتریوز و بیماری‌های قلبی‌عروقی انجام شده است. یافته‌های این مرور نشان می‌دهند که وجود اندومتریوز خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی و فشار خون بالا را افزایش می‌دهد. این مشاهدات اهمیت نظارت دقیق بر این بیماران پرخطر و آغاز مداخلات پیشگیرانه در زمان مناسب را تأکید می‌کند. برای مثال، پزشکان می‌توانند درمان‌هایی که التهاب مزمن، استرس اکسیداتیو و مسیرهای هورمونی را هدف قرار می‌دهند، در استراتژی‌های مدیریت بیماران مبتلا به اندومتریوز بگنجانند.

شناسایی اندومتریوز به‌عنوان یک عامل خطر بالقوه برای بیماری‌های قلبی‌عروقی امکان ارزیابی و مداخله زودهنگام در خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی را فراهم می‌آورد و با تمرکز بر تغییرات سبک زندگی و مراقبت شخصی برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی در بیماران مبتلا به اندومتریوز می‌تواند تأثیرگذار باشد.