بر اساس بزرگترین نظرسنجی انجامشده در زمینه درد در مراقبتهای نوزادان، بسیاری از نوزادانی که بسیار زود به دنیا میآیند و نیاز به مراقبتهای ویژه دارند، همچنان از درمانهای ناکافی برای کاهش درد رنج میبرند. این مطالعه شرایط درمان درد در نوزادان نارس را بررسی کرده و به کاستیهایی در این زمینه اشاره دارد. به گزارش […]
بر اساس بزرگترین نظرسنجی انجامشده در زمینه درد در مراقبتهای نوزادان، بسیاری از نوزادانی که بسیار زود به دنیا میآیند و نیاز به مراقبتهای ویژه دارند، همچنان از درمانهای ناکافی برای کاهش درد رنج میبرند. این مطالعه شرایط درمان درد در نوزادان نارس را بررسی کرده و به کاستیهایی در این زمینه اشاره دارد.
به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، این مطالعه شامل دادههایی است که طی ۴.۵ سال توسط کارکنان بخش مراقبتهای نوزادان در سوئد ثبت شده است. در این مدت، روزانه وقوع درد، دلایل آن، و نحوه ارزیابی و درمان درد در نوزادان نارس بررسی شده است. این اطلاعات درباره ۳,۶۸۶ نوزاد متولدشده بین هفتههای ۲۲ تا ۳۱ بارداری، با مجموع بیش از ۱۸۵,۰۰۰ روز مراقبت، از طریق ثبت کیفیت نوزادان سوئدی گردآوری شد.
طبق ارزیابی دادهها، نوزادانی که بسیار زود و در هفتههای ۲۲ تا ۲۳ بارداری متولد میشوند، بالاترین میزان شرایط دردناک و انجام رویههای دردناک مرتبط با مراقبتهای ویژه را تجربه میکنند. این رویهها شامل تهویه مکانیکی، تغذیه از طریق لوله، وارد کردن کاتتر به رگها، عملهای جراحی و آزمایشهای مختلف است که همگی میتوانند موجب درد شوند.
پروفسور میکائل نورمن، استاد اطفال در مؤسسه کارولینسکا و پژوهشگر اصلی این مطالعه، توضیح میدهد: «رابطه مستقیمی میان بیماریهای حاد و تولد بسیار زودهنگام وجود دارد. هرچه نوزادی زودتر به دنیا بیاید، نیاز بیشتری به مراقبتهای ویژه پیدا میکند و این مراقبتها اغلب با انجام رویههای دردناک همراه است.»
حدود ۹۰ درصد از نوزادان بسیار نارس، ناچار به تحمل رویههای دردناک بودند. بااینحال، تنها در ۴۵ درصد موارد، کارکنان درمانی گزارش دادند که این نوزادان درد را تجربه کردهاند. این امر ممکن است به دلیل پیشگیری یا درمان درد باشد، اما بررسی داروهای تجویزشده احتمال وجود دلایل دیگری را نیز مطرح میکند. پروفسور نورمن میگوید: «نکته جالب این است که کوچکترین نوزادانی که بیشترین میزان درد را تحمل کردند، کمترین میزان درمان با مورفین را دریافت کردهاند. این مسئله ممکن است نشاندهنده درمان ناکافی باشد.»
یکی از محدودیتهای این مطالعه، ناتوانی در تعیین مدت یا شدت درد برای هر روز گزارششده بود. کارکنان مراقبت تنها به این سؤال پاسخ دادهاند که آیا نوزاد در ۲۴ ساعت گذشته دردی را تجربه کرده است یا خیر، که این درد میتواند از یک سوزن کوچک در هنگام آزمایش تا درد مداوم ناشی از مشکلات پزشکی متغیر باشد.
نورمن اضافه میکند: «کارهای زیادی برای کاهش درد در نوزادان انجام میشود و هیچ کودکی در مراقبتهای نوزادان بدون درمان دردی شدید رها نمیشود. اما همچنان چالش بزرگی وجود دارد که کارکنان درمانی همیشه نمیتوانند تشخیص دهند که آیا نوزادان درد دارند یا خیر.» او بر اهمیت توسعه مقیاسهای بهتر برای ارزیابی درد یا تکنیکهای فیزیولوژیک برای اندازهگیری آن تأکید میکند و میگوید: «ما به درمانهای بهتر درد نیاز داریم، شاید با ترکیب داروهایی که خطر عوارض جانبی کمتری دارند.»
مدیریت بهتر درد در نوزادان نارس از اهمیت زیادی برخوردار است، چرا که میدانیم سیگنالهای قوی ناشی از درد در مغز، تأثیر منفی بر رشد آنها دارد. نورمن در پایان میگوید: «هدف تمامی مراقبتهای نوزادان، ایجاد شرایط بدون درد است. نتایج این نظرسنجی برای بهبود مراقبتهای نوزادان و تحقیقات آینده در این حوزه اهمیت زیادی خواهد داشت.»
دیدگاهتان را بنویسید