در پسزمینه جهانی استفاده فزاینده از کانابیس، یک مرور اخیر دانش کنونی در مورد اثرات مصرف کانابیس بر سیستم قلبیعروقی انسان را بررسی میکند. به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، آنها انواع مختلف کانابیس (هم سنتی/ارگانیک و هم مصنوعی) را مطالعه کردهاند، به همراه گیرندههایی که این مواد با آنها تعامل دارند، مکانیسمهای اثرگذاری آنها […]
در پسزمینه جهانی استفاده فزاینده از کانابیس، یک مرور اخیر دانش کنونی در مورد اثرات مصرف کانابیس بر سیستم قلبیعروقی انسان را بررسی میکند.
به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، آنها انواع مختلف کانابیس (هم سنتی/ارگانیک و هم مصنوعی) را مطالعه کردهاند، به همراه گیرندههایی که این مواد با آنها تعامل دارند، مکانیسمهای اثرگذاری آنها و ارتباطشان با عوامل خطر قلبیعروقی، از جمله کاردیومیپاتیها، بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک و آریتمیها.
یافتههای آنها نشان میدهد که برخلاف تصورات عمومی، شواهد اپیدمیولوژیک فزایندهای بر این تأکید دارند که کانابیس بیضرر نیست و این ماده را با عوارض شدید قلبیعروقی مرتبط میکنند. این یافتهها برای آگاهسازی مصرفکنندگان، شهروندان و سیاستگذاران از خطرات احتمالی مصرف کانابیس در دنیای امروز که نسبت به آن بیشتر تحمل دارد، حیاتی هستند.
کانابیس یک اصطلاح عمومی است که برای توصیف داروهای شیمیایی غیر یکنواختی که از گیاه Cannabis sativa به دست میآید استفاده میشود. به طور غیررسمی تحت عناوینی مانند علف، ماریجوانا، گنجا و پات شناخته میشود، کانابیس بومی آسیای مرکزی و جنوبی است و هزاران سال است که هم برای مصارف تفریحی و هم درمانی استفاده میشود.
سازمان بهداشت جهانی تخمین میزند که در حال حاضر، ۱۴۷ میلیون نفر (~۲.۵٪ از جمعیت جهانی) به طور تفریحی از کانابیس از طریق روشهایی مانند سیگار کشیدن، بخار کردن، قلیان و خوراکیها استفاده میکنند. با وجود اینکه استفاده جهانی از آن از طریق ممنوعیت دولتی به طور قابل توجهی کاهش یافته است، کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد قاچاق غیرقانونی مواد مخدر و مواد روانگردان (۱۹۸۸) باعث تغییر سیاستها شده و منجر به قانونیسازی و جرمزدایی فزاینده مصرف این دارو شده است.
در حال حاضر، دیدگاه عمومی از مصرف کانابیس پشتیبانی میکند که ناشی از باور به ایمنی پزشکی کانابیس و اجزای متعدد آن (کانابینوئیدها) است. متاسفانه، شواهد اپیدمیولوژیک رو به افزایش این دیدگاه را به چالش کشیده و چندین عامل خطر پزشکی مرتبط با کانابیس را برجسته کرده است. این مرور به تکامل مقررات و استفاده جهانی از کانابیس پرداخته و نشان میدهد که چگونه تغییرات اخیر سیاستها، جرمزدایی و قانونیسازی دسترسی به کانابیس و مصرف آن را به طور چشمگیری افزایش داده است. این مرور کانابینوئیدهای کلیدی و تعاملات آنها با سیستم اندوکانابینوئید و گیرندههای کانابینوئید را روشن میکند.
همچنین محدودیتهای تحقیقات تاریخی و نقش آنها در شکلدهی به دیدگاه عمومی کنونی درباره ایمنی کانابیس را مورد تأکید قرار میدهد و با استفاده از شواهد اپیدمیولوژیک اخیر نشان میدهد که کانابیس و مشتقات آن میتوانند به شدت عملکرد قلبیعروقی انسان را مختل کنند. در نهایت، تفاوتهای بین کانابیس سنتی/ارگانیک و کانابینوئیدهای مصنوعی را مشخص کرده و عوارض پزشکی هر دو را با هدف آموزش افکار عمومی و سیاستگذاران مقایسه میکند.
کانابیس هزاران سال است که در آسیای مرکزی و جنوبی به عنوان یک ماده تفریحی محبوب استفاده میشود. این دارو در قرون ۱۳ و ۱۴ میلادی به غرب معرفی شد، اما جنبشهای جهانی ممنوعیت (قرن ۲۰) مصرف آن را غیرقانونی کرد. کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد قاچاق غیرقانونی مواد مخدر و مواد روانگردان (۱۹۸۸) و استفاده درمانی ماریجوانا به عنوان مسکن درد به تدریج دیدگاه عمومی و دولتی را تغییر داد و اکنون بیش از ۴۰ کشور مصرف پزشکی ماریجوانا را مجاز کردهاند.
قابل توجه است که ده کشور (هلند، گرجستان، کانادا، لوکزامبورگ، مکزیک، مالتا، آفریقای جنوبی، اوروگوئه، تایلند) مصرف تفریحی کانابیس را قانونی کردهاند و احتمالاً کشورهای بیشتری به زودی این مسیر را دنبال خواهند کرد. این امر مصرف کانابیس را به طور قابل توجهی افزایش داده است، به طوری که ایالات متحده تنها از فروش قانونی کانابیس سالانه حدود ۵۴ میلیارد دلار درآمد کسب میکند.
کانابینوئیدها اجزای فعال (n = ~۱۰۰) کانابیس (~۵۰۰ ترکیب) هستند که Δ۹- تتراهیدروکانابینول (Δ۹-THC) و کانابیدیول (CBD) بیشترین فراوانی و بهترین مطالعه را دارند. کانابینوئیدها عمدتاً از طریق اثرات خود بر روی گیرندههای خاص پروتئین G متصل به گیرندههای کانابینوئید ۱ (CB۱؛ مغز و عروق) و CB۲ (سلولهای ایمنی و عروق) اثرات روانگردان و درمانی بر انسانها ایجاد میکنند.
در شرایط عادی، اندوکانابینوئیدهای طبیعی که در بدن در حال گردش هستند به این گیرندهها متصل شده و اثرات همودینامیکی (ضربان قلب، فشار خون، تنش عروقی و انقباض عضله قلب) و تنظیم التهاب سلولهای ایمنی را تنظیم میکنند. هنگامی که کانابیس مصرف میشود، اندوکانابینوئیدهای مشتق شده از کانابیس به این گیرندهها به صورت دوز وابسته متصل میشوند که ممکن است منجر به پاسخهای التهابی، سیگنالدهی استرس، استرس اکسیداتیو، فیبروژنز و مرگ سلولی شود.
علاوه بر این، با توجه به نقش سیستم اندوکانابینوئید در خلق و خو، یادگیری و رفتار، شواهد اخیر نقش مصرف بیش از حد کانابیس در اختلال در تنظیم سیستم اندوکانابینوئید را برجسته میکنند که منجر به چاقی، دیابت نوع ۲، سندرم متابولیک، پرفشاری خون و دیسلیپیدمی میشود. چندین آزمایش پیشبالینی و بالینی ارتباطات بین مصرف کانابیس و آریتمیها، کاردیومیپاتی و سایر بیماریهای قلبیعروقی را آشکار کردهاند. کانابینوئیدهای سنتی شامل CBD، THC و ترکیبات مشابه مشتق شده از کانابیس هستند که برای خواص تفریحی و پتانسیل درمانی و دارویی خود مصرف و مطالعه شدهاند. تحقیقات به منظور درک بهتر ماریجوانای پزشکی منجر به توسعه کانابینوئیدهای مصنوعی مانند CP 47,494 و JWH-018 شده است.
متاسفانه، نسخههای جدیدتر و غالباً غیرقانونی این ترکیبات مصنوعی (AB-FUBINACA، MDMB-FUBINACA و ABM-FUBINACA) به سرعت در بازار نفوذ کردهاند. این کانابینوئیدها که تحت نامهای خیابانی تجاری K2 و Spice به فروش میرسند، به طور قابل توجهی از همتایان ارگانیک خود قویتر بوده و گزارشهایی از ایجاد افسردگی تنفسی، آسیبهای روانپزشکی و مرگ به دنبال مصرف آنها وجود دارد. برای حل ابهامات باقیمانده و اطلاعرسانی بهتر به سیاستگذاران و عموم مردم، اثرات کانابیس و مشتقات طبیعی و مصنوعی آن بر سیستم قلبیعروقی باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید