هوش مصنوعی جایگزین مربیان تمرینات تنفسی شدند

پژوهشی که توسط محققان دانشگاه استون انجام شده است نشان می‌دهد که یک مربی تنفس کامپیوتری می‌تواند به اندازه جلسات حضوری با یک مربی انسانی مؤثر باشد.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، مربیان تمرینات تنفسی، افراد را در انجام تکنیک‌های مختلف تنفس راهنمایی می‌کنند تا به بهبود سلامت جسمی، روحی و احساسی آن‌ها کمک کنند. بااین‌حال، مقاله‌ای پژوهشی جدید نشان می‌دهد که افراد هنگام استفاده از یک مربی مجازی روی صفحه نمایش و در محیط واقعیت مجازی (VR) احساس راحتی مشابهی با راهنمایی یک متخصص انسانی دارند.

همه‌گیری کووید ۱۹ نه‌تنها به دلیل عفونت‌های تنفسی، بلکه به دلیل ایجاد اضطراب و افسردگی طولانی‌مدت، تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت افراد در سراسر جهان داشت. درحالی‌که داروهای متعددی برای درمان اثرات فیزیولوژیکی و روانی این بیماری وجود دارد، یکی از ساده‌ترین و رایج‌ترین روش‌های درمانی استفاده از تمرینات تنفسی است. بااین‌حال، خدمات مربیان حرفه‌ای معمولاً مستلزم پرداخت هزینه و صرف زمان برای مراجعه حضوری است.

محققان این پژوهش قصد داشتند هم میزان پذیرش مربی مجازی را ارزیابی کنند و هم کارایی آن را به‌عنوان جایگزینی برای مربیان انسانی بررسی کنند. آن‌ها یک سیستم آنلاین طراحی کردند که در آن یک مربی مجازی کاربران را از طریق مجموعه‌ای از تمرین‌های استاندارد تنفسی که در خانه قابل انجام است، راهنمایی می‌کند. این مربی مجازی که روی صفحه نمایش ظاهر می‌شود، دارای ظاهر و صدای انسانی است و حرکات قفسه سینه و سر را هنگام تنفس نمایش می‌دهد. این سیستم کاربران را در چرخه‌های دم، حبس نفس، بازدم و حبس نفس راهنمایی می‌کند.

در این مطالعه ۲۰ داوطلب شرکت کردند و پس از استفاده از سیستم، به پرسش‌نامه‌ای پاسخ دادند. نتایج نشان داد که حدود ۷۳ درصد از شرکت‌کنندگان مربی مجازی را دوست‌داشتنی و قابل‌اعتماد ارزیابی کردند، ۷۶ درصد آن را سیستمی ساده و کاربرپسند دانستند و ۶۰ درصد ابراز علاقه کردند که در آینده نیز از آن استفاده کنند. این مطالعه توسط دکتر اولیس برناردت، مدرس علوم کامپیوتر در دانشگاه استون، هدایت شده است.

او در توضیح یافته‌های پژوهش گفت: «اگرچه تجربه تعامل بین انسان و مربی مجازی در سیستم ما هنوز به اندازه تعامل طبیعی بین دو انسان واقعی نیست، اما نتایج نشان می‌دهد که افراد حاضرند یک مربی واقعی را با مربی مجازی جایگزین کنند. مردم به دلیل هزینه‌های بالای خدمات درمانی و کمبود متخصصان آموزش‌دیده، نگران دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی هستند و از وخامت وضعیت سلامتی خود بیم دارند. به همین دلیل، تعداد زیادی از افراد برای دریافت کمک به پلتفرم‌های آنلاین روی می‌آورند، از جمله استفاده از تمرینات تنفسی خودیاری. اگرچه این تمرین‌ها به‌راحتی در دسترس افراد قرار دارند و بدون نیاز به نظارت انجام می‌شوند، اما پایبند ماندن به این تمرین‌ها در طولانی‌مدت معمولاً چالش‌برانگیز است.»

پروفسور آنیکو اکارت، یکی از همکاران این پژوهش، افزود: «با پیشرفت فناوری، هرچه انسان‌های مجازی واقع‌گرایانه‌تر شوند، چالش‌ها و فرصت‌های بزرگی به وجود می‌آید. چالش‌هایی مانند حفظ یکپارچگی در ظاهر و رفتار این مربیان مجازی و ملاحظات اخلاقی در طراحی و استفاده از آن‌ها. اما درعین‌حال، این فناوری می‌تواند امکان تعامل انسان و ماشین را تا حدی فراهم کند که تفاوتی با تعامل انسان با انسان نداشته باشد.»

محققان اذعان دارند که سیستم فعلی آن‌ها به دلیل استفاده از صفحه‌نمایش دسکتاپ، سطح محدودی از غوطه‌وری را ارائه می‌دهد که ممکن است بر میزان اثرگذاری و القای آرامش تأثیر بگذارد. ازاین‌رو، با توجه به گسترش دسترسی به تجهیزات واقعیت مجازی، آن‌ها قصد دارند در پژوهش‌های آینده از فناوری واقعیت مجازی سه‌بعدی برای بهبود تجربه مربی تنفس مجازی استفاده کنند.