آنتی‌بادی جدید، از آنفولانزای پرندگان میمونها محافظت میکند

تحقیقات دانشگاه پیتسبورگ و مرکز تحقیقات واکسن موسسه ملی بهداشت (NIH) نشان می‌دهد که یک درمان ایمنی پیشگیرانه مبتنی بر آنتی‌بادی از میمون‌ها در برابر بیماری شدید ناشی از آنفولانزای پرندگان H5N1 محافظت می‌کند.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، آنتی‌بادی خنثی‌کننده وسیع، که یک ناحیه نسبتاً پایدار از ویروس آنفولانزای پرندگان را شناسایی می‌کند نسبت به آنتی‌بادی‌هایی که ساختارهای با جهش‌پذیری بیشتر ویروس آنفولانزا را هدف قرار می‌دهند، کمتر مستعد از دست دادن اثر خود است. این ویژگی اطمینان می‌دهد که محافظت ایمنی می‌تواند در برابر ظهور احتمالی انواع ویروس‌ها مقاومت کند، مشابه به جهش‌های SARS-CoV-2 که در طول پاندمی COVID-19 تکامل یافته‌اند، و از محافظت ماندگاری در برابر یک عفونت هوابرد جهانی حمایت می‌کند.

داگلاس رید، دکترا، نویسنده همکار، استاد آسیب‌شناسی ایمنی‌شناسی در دانشکده پزشکی پیت و مرکز تحقیقات واکسن می‌گوید: «این نوع پیشگیری می‌تواند در کنترل شیوع بیماری‌ها و مهار پاندمی آنفولانزای پرندگان بسیار مفید باشد. در آزمایش‌های ما، آنتی‌بادی عملکرد بسیار خوبی داشت. این آنتی‌بادی می‌تواند به‌عنوان پیشگیری از بیماری‌های شدید در جمعیت‌های آسیب‌پذیر مفید باشد و همچنین به ما کمک کرد تا آستانه آزمایش آنتی‌بادی‌ها در خون را تعیین کنیم، که این امر برای ارزیابی حفاظت ایمنی ناشی از واکسن آنفولانزای جهانی مفید خواهد بود.»

در حالی که تا ژانویه ۲۰۲۵ تنها یک مورد گزارش‌شده از ابتلا به H5N1 در ایالات متحده منجر به مرگ شده است، سازمان بهداشت جهانی از بیش از ۹۵۰ مورد در سطح جهانی از سال ۱۹۹۷ تاکنون گزارش داده است که بیشتر از نیمی از آن‌ها کشنده بوده‌اند. نگرانی‌ها در مورد گسترش بیشتر همچنان در حال افزایش است. علاوه بر شیوع آن در میان دام‌ها در ایالات متحده، ویروس H5N1 از پرندگان وحشی به پستانداران در سرتاسر جهان منتقل شده است، از جمله به شیرهای دریایی در آمریکای جنوبی و مینک‌ها در اروپا. تجزیه و تحلیل ژنتیکی از دو نمونه انسانی از آمریکای شمالی نشان داد که ویروس در حال سازگاری و بهتر شدن در ایجاد بیماری و گسترش در پستانداران است.

محققان پیت مدت‌هاست که نگران گسترش آنفولانزای پرندگان از حیوانات به انسان‌ها بوده‌اند و در حال توسعه و آزمایش مداخلات پیشگیرانه (واکسن‌ها و آنتی‌بادی‌های محافظتی) در مدل‌های حیوانی که شباهت زیادی به انسان‌ها دارند، بوده‌اند. در یک مطالعه که در سال ۲۰۲۳ در iScience منتشر شد، این گروه گزارش داد که مدل میمونی آئروسل که به‌طور دقیق علائم عفونت شدید با H5N1 در انسان‌ها را شبیه‌سازی می‌کند، از جمله سندرم دیسترس تنفسی حاد – یک آسیب تهدیدکننده زندگی در ریه‌ها که در اثر تماس با آنفولانزای پرندگان رخ می‌دهد – به‌طور بیشتری تکمیل شده است.

یکی از نگرانی‌های ویژه در توسعه پیشگیری از عفونت‌های آنفولانزای پرندگان در این است که ویروس تمایل دارد به‌سرعت خود را با شرایط و محیط‌های جدید تطبیق دهد، همانطور که محققان اشاره می‌کنند. زیرا ویروس‌های آنفولانزای فصلی تغییر می‌کنند و از پاسخ‌های ایمنی که در سال‌های گذشته ایجاد شده‌اند اجتناب می‌کنند، بنابراین یک واکسن مؤثر برای آنفولانزای فصلی باید سالانه فرموله شود تا با سویه غالب هماهنگ باشد. آنتی‌بادی‌هایی که ناحیه ساقه هموگلوتینین را هدف قرار می‌دهند و در انواع مختلف آنفولانزا حفظ شده‌اند، مانند سویه H5N1 که در مطالعه جدید آزمایش شد، این چالش ذکر شده را دور می‌زنند و محافظت خنثی‌کننده وسیعی را فراهم می‌کنند.

سایمون بارات-بویز، دکترا، نویسنده همکار، استاد بیماری‌های عفونی و میکروبیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی پیت و ایمنی‌شناسی در دانشکده پزشکی پیت گفت: «این آنتی‌بادی به ناحیه‌ای هدف قرار می‌دهد که در ویروس‌های مختلف آنفولانزا تغییر نمی‌کند. تصور کنید که این مانند یک درخت باشدگونه‌های مختلف درختان برگ‌ها و تاج‌های متفاوتی دارند، اما تنه‌های درخت بسیار شبیه به هم هستند. به همین ترتیب، ناحیه ساقه ویروس آنفولانزای پرندگان به‌طور نزدیکی مشابه ساختار آنفولانزای فصلی است که این امکان را می‌دهد که آنتی‌بادی‌های هدف‌گیری ساقه از حفاظت جهانی برخوردار باشند.»

در یک مطالعه جدید، میمون‌هایی که پیش از درمان با دوز متوسطی از آنتی‌بادی MEDI8852 خنثی‌کننده وسیع درمان شده بودند، در برابر بیماری شدید و مرگ به‌طور جهانی محافظت شدند. علاوه بر تأیید اثربخشی آنتی‌بادی در پیشگیری از پیامدهای منفی بهداشتی جدی، دانشمندان همچنین قادر بودند حداقل غلظت سرمی مورد نیاز برای محافظت را تعیین کنند – معیاری که برای تعیین آستانه محافظتی یک واکسن آنفولانزای جهانی بالقوه مفید است.

این تحقیق زمینه‌ساز توسعه تدابیر پزشکی برای مقابله با پاندمی‌های آینده ویروس آنفولانزا است. سطوح سرمی MEDI8852 که برای محافظت کافی بودند، برای مدت ۸ تا ۱۲ هفته ثابت باقی ماند، که نشان می‌دهد اگر به‌طور زودهنگام تجویز شود، می‌تواند از امدادگران اولیه و دیگر افرادی که در ابتدای شیوع H5N1 به مراقبت از بیماران پرداخته‌اند، محافظت کند.