مطالعه سوئدی شیوع و درمان درد در نوزادان نارس را شناسایی کرد

یک مطالعه ملی در سوئد به بررسی میزان شیوع، علل و روش‌های درمان درد در نوزادان نارس پرداخته و کاستی‌های موجود در مراقبت‌های پزشکی این گروه آسیب‌پذیر را برجسته کرده است. محققان با استفاده از داده‌های دقیق چهار سال اخیر، نقاط ضعف موجود در مدیریت درد را شناسایی کرده و راهکارهایی برای بهبود وضعیت ارائه داده‌اند.

به گزارش رسانه اخبار پزشکی مدنا، هر سال، میلیون‌ها نوزاد نارس به دلیل تولد زودهنگام با چالش‌های متعددی روبه‌رو می‌شوند. یکی از نگرانی‌های اساسی در این نوزادان، آسیب‌پذیری آن‌ها در برابر درد است، زیرا سیستم عصبی نابالغ آن‌ها خطرات ناشی از رویه‌های پزشکی را تشدید می‌کند. تحقیقات نشان داده‌اند که قرار گرفتن مکرر در معرض درد در مراحل حساس رشد می‌تواند بر تکامل مغز تأثیر منفی بگذارد و در بلندمدت مشکلات شناختی، روان‌شناختی و جسمی ایجاد کند.

اگرچه مراقبت‌های پزشکی نوزادان نارس بر کاهش این خطرات متمرکز است، اما ارزیابی درد در این نوزادان به دلیل واکنش‌های ظریف و نامحسوس آن‌ها، چالش‌برانگیز است. همین امر باعث می‌شود که درد آن‌ها اغلب تشخیص داده نشود. با این حال، تحقیقات موجود درباره درد نوزادان عمدتاً بر رویه‌های پزشکی خاص تمرکز دارند و درک جامع‌تری از میزان شیوع درد و روش‌های درمانی ارائه نمی‌دهند. علاوه بر این، نوزادان نارس با سن بارداری بسیار پایین، در این مطالعات کمتر مورد بررسی قرار گرفته‌اند. درک بهتر از درد در این گروه سنی برای بهبود مراقبت‌های نوزادی و کاهش پیامدهای منفی ضروری است.

برای پر کردن این خلأ علمی، محققان سوئدی در این مطالعه، میزان شیوع، علل، ارزیابی و درمان درد را در نوزادان بسیار نارس متولد شده در هفته‌های ۲۲ تا ۳۱ بارداری بررسی کردند. این پژوهش با استفاده از داده‌های ثبت کیفیت نوزادان سوئد انجام شد و شامل اطلاعات مربوط به ۳,۶۸۶ نوزاد بود که از ژانویه ۲۰۲۰ تا ژوئن ۲۰۲۴ از بیمارستان ترخیص شده بودند. در مجموع، این داده‌ها ۱۸۵,۰۰۰ روز مراقبت نوزادی را پوشش می‌دادند.

محققان چندین بُعد از درد نوزادان را بررسی کردند، از جمله:

• قرار گرفتن در معرض شرایط و رویه‌های دردناک
• استفاده از ابزارهای ارزیابی درد
• مداخلات دارویی برای تسکین درد

ارزیابی درد به‌طور روزانه توسط کادر درمان نوزادان و بر اساس رفتارهای مشاهده‌شده و رویه‌های پزشکی ثبت می‌شد. در این پژوهش، روش‌های درمانی و مراقبتی دردناک مانند حمایت تنفسی، تهویه مکانیکی، لوله‌گذاری داخل تراشه، جراحی و سوراخ کردن پوست بررسی شدند. همچنین داده‌های مربوط به سن بارداری و سن پس از تولد مورد استفاده قرار گرفتند تا روند شیوع و مدیریت درد شناسایی شود.

نوزادان براساس دوره‌های دو هفته‌ای سن بارداری دسته‌بندی شدند تا تفاوت‌های تجربیات درد و رویکردهای درمانی آن‌ها مشخص شود. علاوه بر این، پژوهشگران شیوع درمان‌های دارویی شامل روش‌های موضعی، خوراکی، عضلانی و داخل وریدی را بررسی کرده و ارتباط آن را با سن بارداری تحلیل کردند. هدف این مطالعه، ترسیم الگوهای درد نوزادی و شناسایی شکاف‌های موجود در عملکرد بالینی بود تا بتوان از این طریق، پیامدهای مراقبتی را بهبود بخشید. با این حال، پژوهشگران مدت زمان یا شدت درد را برای هر روز گزارش‌شده تعیین نکردند، چرا که پرسنل مراقبت تنها به این سؤال پاسخ می‌دادند که آیا نوزاد در ۲۴ ساعت گذشته درد را تجربه کرده است یا خیر.

نتایج این پژوهش نشان داد که نوزادان نارس به‌طور مکرر درد را تجربه می‌کنند. طبق این یافته‌ها، ۹۰ درصد از نوزادان نارسِ بسیار زودرس (متولد شده در هفته ۲۲ تا ۲۳ بارداری) تحت رویه‌های دردناک قرار گرفتند و بسیاری از آن‌ها در نخستین ماه زندگی تقریباً به‌طور روزانه مداخلات دردناک را تجربه کردند.

با این حال، میزان ثبت درد به‌طور قابل‌توجهی کمتر بود، به‌طوری که تنها ۴۵ درصد از این نوزادان به‌عنوان نوزادانی که درد را تجربه کرده‌اند، گزارش شدند. این موضوع نشان‌دهنده چالش‌های موجود در شناسایی و ثبت درد در مراقبت‌های نوزادی است. همچنین، پژوهشگران مشاهده کردند که کوچک‌ترین نوزادان، با وجود تجربه بیشترین رویه‌های دردناک، کمترین میزان درمان با مورفین را دریافت کردند. این موضوع نگرانی‌هایی درباره احتمال درمان ناکافی درد در این نوزادان ایجاد می‌کند.

اگرچه متخصصان بهداشت و درمان تلاش می‌کنند تا درد را به حداقل برسانند، اما یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که استراتژی‌های فعلی تسکین درد ممکن است برای آسیب‌پذیرترین نوزادان کاملاً مؤثر نباشند. ارزیابی درد همچنان ناسازگار است. این پژوهش نشان داد که پرستاران و مراقبان روزانه ارزیابی درد را ثبت می‌کردند، اما مقیاس‌های خاص مورد استفاده و میزان اثربخشی آن‌ها در تشخیص درد نوزادان بهبود نیاز دارد. در این راستا، پژوهشگران بر لزوم توسعه مقیاس‌های ارزیابی دقیق‌تر و تکنیک‌های فیزیولوژیکی بهتر تأکید کردند تا اطمینان حاصل شود که درد نوزادان به‌درستی شناسایی و درمان می‌شود.

علاوه بر این، یافته‌ها نشان داد که مدیریت درد در مناطق مختلف و در طول زمان متفاوت است، به‌طوری که مراکز درمانی بزرگ‌تر شیوع بالاتر درد و نرخ درمان بیشتری را گزارش کرده‌اند. مطالعه حاضر بر ضرورت توسعه استراتژی‌های متناسب با سن بارداری تأکید کرد تا از این طریق، مدیریت درد در نوزادان نارس بهبود یابد و خطرات ناشی از عوارض طولانی‌مدت رشد کاهش یابد.

به‌طور کلی، این پژوهش گستردگی درد در نوزادان بسیار نارس و ناهماهنگی‌های موجود در ارزیابی و درمان آن را برجسته کرد. با وجود پیشرفت‌های صورت‌گرفته در مراقبت‌های نوزادی، همچنان شکاف‌هایی در شناخت و مدیریت مناسب درد وجود دارد. این یافته‌ها بر نیاز به تدوین پروتکل‌های استاندارد و متناسب با سن بارداری برای بهبود مدیریت درد تأکید دارند تا در نهایت، خطرات رشد عصبی و مشکلات بلندمدت ناشی از درد درمان‌نشده در نوزادان نارس کاهش یابد.